نام کتاب : سیر تحول و نقش و نماد در هنرهای سنتی ایران

نویسنده : مهندس پردیس بهمنی

ناشر :  پارس بوک

زبان کتاب :  پارسی

تعداد صفحه :  143

قالب کتاب : PDF

حجم فایل :  1,120   کیلوبایت

توضیحات : تاریخ آیینه گذشته و درس حال است . هیچ چیز مثل گذشته های ملتی ، افراد ملتی را با همدیگر امتزاج نمی دهد . مللی هستند که چند زبان حرف می زنند اما هیچ ملتی نیست که دارای چند تاریخ باشد . اگر ملتی دارای گذشته های مختلف شد حتما به ملل کوچک تری تقسیم می شود . پس وحدت تاریخی برای هر ملتی یکی از محکم ترین و مطوئن ترین وثیقه های وحدت ملی است و باید آن را حفظ کرد و پیوسته به خاطر آورد . نه فقط با کتاب بلکه با نمایش آن (پیرنیا 189 )یکی از راه های رسیدن به این مقصود معناکاوی و بررسی نقش و نمادهای ایرانی در کنکاش از هنرهای سنتی است . نماد می تواند یک شیء مادی باشد که شکلش بطور طبیعی یا بر پایه قرارداد با چیزی که به آن اشاره می کند پیوند داشته باشد. برای نمونه فروهر نماد مزداپرستی است. نماد در اصطلاح روان شناسی تحلیلی نوعی شبیه ساخته لیبیدو است. صورتی ذهنی که هم می تواند لیبیدو را به همان اندازه? قبلی سازد و هم اینکه آن را در قالبی متفاوت از صورت اولیه خود به جریان اندازد. اما شکل گیری نمادها یک روند آگاهانه نیست بلکه بر عکس از راه مکاشفه و یا شهود از دل ناخودآگاه تولید و بیرون داده می شود. اغلب اوقات نمادها به طور مستقیم از رویاها نتیجه می شوند یا از آنها تأثیر می پذیرند که این گونه نمادها پر از انرژی روانی و دارای نفوذی جبری و مقاومت ناپذیر هستند.

نام کتاب : هنر نمایش در ایران

نویسنده : شهاب پازوکی

ناشر :  پارس بوک

زبان کتاب :  پارسی

تعداد صفحه :  104

قالب کتاب : PDF

حجم فایل :  580   کیلوبایت

توضیحات : نمایش به عنوان یک شیوة ارتباطی خاص ، در ابعاد گوناگون زندگی بشر را تحت تأثیر خود قرار داده است . تجربه نشان داده که این هنر در اعصار مختلف ابزار مناسبی برای برقراری تعاملات فرهنگی و مناسبات فکری، ملمو س ترین قالب برای طرح مضامین فلسفی و عقیدتی و مهم ترین طرق تعمق در موضوعات انسانی و کیهانی بوده است. نمایش پدیده ای فراگیر و جهانشمول است . امروزه زندگی انسان به واسطة دستاوردهای تکنولوژیک ارتباطی، در محاصره و سیطره رسانه های نمایشی قرار گرفته است. صرف نظر از این رسانه های هم سو و وحدت یافته با اصول ارتباطی نمایش، می توان اشکال گوناگون بیان نمایشی را در هر جامعه ای سراغ گرفت. هرچند ممکن است این اشکال بیانی با قالب مرسوم و پذیرفته شدة نمایش تفاوت داشته باشند ، اما مؤلّفه های ماهوی چون نمایشگری (بازنمود) و مشاهده از جمله مشترکات بنیادین همه آن ها به حساب می آید. به نظر می رسد نتوان جامعه ای را تصور کرد که در آن شکلی از بیان نمایشی حتی در ابتدای ی ترین سطح وجود نداشته باشد یا انسانی را یافت که در طول دوران زندگی خود در معرض پدیدة نمایش قرار نگرفته و نتواند تعریفی ساده و پیش پا افتاده از نمایش ارائه دهد.